بروجن، شهر ما، شهر لطیفی است …

بروجن از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری است. این شهر در شرقی‌ترین نقطه استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد و دومین شهر پرجمعیت استان است. بروجن با ارتفاع 2230 متر از سطح دریا به بام ایران نیز معروف شده است. زمان مشخص سکونت مردم در مکان فعلی شهر بروجن سال 974 شمسی (یعنی بیش از 400 سال پیش) تخمین زده شده است، هرچند ممکن است قدمت آن از این نیز بیشتر باشد. مردم بروجن به زبان فارسی و لهجه اورجنی صحبت می کنند. در گذشته لهجه ای مخصوص به این شهر هم وجود داشته که چند شاعر محلی (از جمله حیدرعلی طالب پور، بهمن رافعی و …) هم به این گویش اشعاری سروده اند.

ازجمله بنیانگذاران فرهنگ بروجن را می توان مرحوم شهاب‌السلطنه (غلامحسین خان حاجی ایلخانی پسر دوم امامقلی خان حاجی ایلخانی و رئیس ایل بختیاری) عنوان کرد. او در سال ۱۲۷۴ مدرسه‌ای وسیع با مرکز کاردستی تأسیس کرد که قبل از آن حتی در اصفهان چنین مدرسه‌ای وجود نداشت. در این مدرسه از استادان معروفی مانند شیخ محمد طاهر نطنزی (مدیر) ، سید میرحسین مجدّالادباء ، میرزاعبدالرحیم خان شیرازی، میرزاسیف الله خان (معروف به تیمسار) و یک معلم زبان انگلیسی که بلژیکی بود استفاده شده و تمامی درس ها، فارسی و انگلیسی، و برخی فنون و مهارت‌ها در این دارالفنون کوچک تدریس می‌شد. هزینه های این مدرسه را شخص شهاب‌السلطنه پرداخت می‌نمود. پس از ۲۹ سال این دبستان منحل و بعدها امیرقلی اشراقی در خانه خود دبستانی به نام دبستان ملّی تأسیس کرد و چندین سال این مدرسه دایر بود تا اینکه در سال ۱۳۰۹ یک ساختمان سه کلاسه در بروجن ساخته شد. بعدها مردم این مدرسه را جمال‌الدّین نام نهادند. این همّت‌ها و تلاش افرادی چون ملا ذوالفقار باعث گردید بروجن به شهری با سطح علمی بالا و تربیت پزشکان و متخصصان عالی‌رتبه دست یابد و هم‌اکنون نیز فارغ‌التحصیلان مدارس بروجن در خارج از استان و کشور به عنوان استادان طراز اول مشغول خدمت هستند. علاوه بر آن بروجن در زمینه شعر و هنر نیز سرآمد بوده و شعرا و استادان هنرمند معروفی دارد.

پانویس ها: 
– عکس مربوط به جادهٔ سیاسرد در یک روز برفی است.
– متن از دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا اقتباس شده است.